محرومیت فرح واضحان از مرخصی استعلاجی

فرح واضحان زندانی سیاسی که نزدیک به دو سال است بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد، با وجود چهار بار تایید پزشکی قانونی بر لزوم استفاده‌ وی از مرخصی استعلاجی هنوز موفق نشده است از مرخصی استفاده کند.

یکی از نزدیکان این زندانی سیاسی با بیان این که نزدیک به پنج ماه است به طور مداوم قول‌هایی برای استفاده‌ی وی از مرخصی داده می‌شود به جرس می‌گوید: در پنج ماهی که خانواده‌ی او برای دریافت مرخصی قول‌هایی گرفته‌اند، او تا به حال چهار بار توسط پزشکی قانونی معاینه شده و هر بار پزشکی قانونی تایید کرده است که باید اورژانسی بیرون از زندان بستری و تحت عمل جراحی و درمان قرار گیرد.

وی در ادامه به تعیین وثیقه‌ی یک میلیارد ۵۰۰ میلیون تومانی برای موافقت با مرخصی واضحان اشاره کرده و اظهار می‌کند: خانواده‌ی واضحان توانایی تامین این وثیقه را نداشتند بنابراین با تلاش آن‌ها دادستان تهران این رقم را به یک میلیارد تومان کاهش داد. بعد از آن هربار برای گذاشتن وثیقه مراجعه می‌کردند، دادستانی با بهانه‌ای از پذیرفتن وثیقه خودداری می‌کرد. اما به هر حال روز سه‌شنبه بالاخره با خانواده‌ی او تماس گرفتند و گفتند وثیقه را بیاورید. تا پیش از این فقط صحبت از گذاشتن وثیقه و تعیین میزان آن بود ولی الان تایید کردند. خانواده‌ی واضحان وثیقه را روز شنبه برای تسلیم به دادگاه خواهند برد و امید دارند که به زودی موفق به دریافت مرخصی شوند.

این شخص نزدیک به فرح واضحان، درباره‌ی بیماری‌هایی که این زندانی دارد و وی را از لحاظ جسمی با شرایط خطرناکی روبه‌رو کرده، توضیح می‌دهد: مشکل اصلی فرح واضحان، مشکل قلبی او است که از سال گذشته مداوم با آن درگیر است. مشکلی که به دلیل نوسان شدید و آنی فشار خون در اثر فشارهای ناشی از بازداشت و انفرادی برای وی ایجاد شده و اکنون به شدت او را آزار می‌دهد، به طوری که روزی دو بار آمپول مسکن دریافت می‌کند تا بتواند درد ناشی از این بیماری را تحمل کند.

وی ادامه می‌دهد: سال گذشته روز عید فطر خانم واضحان در بخش سی‌سی‌یو بیمارستان مدرس بستری شد. او که با شدت یافتن وخامت حالش به بیمارستان منتقل شده بود بدون طی کردن مراحل درمان یک‌باره از بخش سی. سی. یو به زندان منتقل شد و مسئولان پرونده با درمان کامل او موافقت نکردند. در واقع از سال گذشته تاکنون وی را چند بار برای درمان نزد پزشک برده‌اند اما درمان او هرگز تکمیل نشد. مثلا چندی پس از بستری شدن واضحان در بیمارستان از دادستانی با خانواده‌ی او تماس گرفتند تا برای زندانی‌ بیمارشان وقت دکتر بگیرند، خانواده این کار را کردند و پس از این که واضحان توسط ماموران زندان به دکتر مراجعه کرد، پزشک معالج برای او آزمایشی نوشت که باید در بیمارستان خاصی انجام می‌شد، اما مسئولان زندان هرگز او را برای آزمایش نبردند و عملا درمان او نیمه‌کاره رها شد.

این شخص آگاه از وضعیت واضحان در توضیح دیگر مشکلات جسمی واضحان می‌گوید: او علاوه بر بیماری قلبی، به دلیل داشتن بیماری زنان باید به سرعت تحت عمل جراحی قرار بگیرند. از سوی دیگر او فقر شدید آهن دارد، به نوعی که در زمان آزادی به طور مرتب برای این مشکل تحت نظر پزشک بوده و داروهای خاصی دریافت می‌کرد. همچنین او غده‌ای در ران پای‌اش از سال گذشته ظاهر شده بود که همچنان بدون این که درمان شود، باقی مانده است. در کنار همه‌ی این بیماری‌ها وی هفته‌ی گذشته در ملاقات با خانواده‌اش از تار دیدن چشم سمت راست‌اش شکایت کرده و گویا در مراجعه‌ی او به پزشک بیمارستان گفته‌ شده که باید متخصص مغز و اعصاب او را معاینه کند.

وی بار دیگر یادآور می‌شود: واضحان از حدود پنج ماه پیش، قرار است که به مرخصی استعلاجی بگیرد تا شاید بتواند به درمان بیماری‌هایی که داشته و یا در زندان به آن‌ها مبتلا شده اقدام کند، اما متاسفانه هنوز موفق به دریافت مرخصی نشده است.

او همچنین درباره‌ی ملاقات‌های واضحان اظهار می‌کند: آخرین بار سه ماه پیش دخترش توانست با او ملاقات حضوری داشته باشد و باقی اعضای خانواده مدت‌ها است اجازه‌ی ملاقات حضوری نداشته‌اند. با این حال ملاقات‌های کابینی همیشه روی روال و هر هفته انجام شده است و از این بابت خانواده‌ی وی با مشکلی مواجه نبودند.

این فرد نزدیک به واضحان در پایان درباره شرایط خانواده‌ی این زندانی سیاسی می‌گوید: خانواده‌ی فرح واضحان مانند بسیاری از خانواده‌ها، شرایط سختی را می‌گذرانند. داشتن یک زندانی سیاسی نگرانی‌های خاص خود را دارد، اما این که زندانی تو تا این حد بیمار باشد و مدام نگران جان او باشی برای خانواده بسیار دردناک است. امیدوارم او بتواند هر چه زودتر مرخصی دریافت کند تا سریع‌تر بتواند به درمان بیماری‌هایی که داشته و یا در زندان به آن‌ها مبتلا شده اقدام کند.

فرح واضحان زمستان سال ۱۳۸۸ برای دیدن دخترش به ایران بازگشته بود و به دنبال دستگیری‌های پس از تظاهرات عاشورا در خانه‌اش دستگیر و ابتدا به همکاری با سازمان مجاهدین خلق متهم و به اعدام محکوم شد.

حکم اعدام او یک سال بعد در دی ماه سال ۱۳۸۹ در دیوان عالی کشور لغو و پرونده‌اش به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع داده شد. او که این بار در دادگاه انقلاب به ۱۷ سال حبس تعزیری محکوم شد، اکنون پس از گذراندن نزدیک به دو سال حبس، شرایط جسمی بسیار وخیمی دارد و سلامت جسمانی‌اش به شدت در خطر است.